قصهی ذوالقرنین در ذیل یک صفحه در خلال سورهی کهف در قرآن کریم آمده است و مشتمل بر بیشتر از بیست صفت از اوصاف یک رهبر موفّق است؛ به شکل عجیبی میان صفات هنری و اخلاقیای جمع نموده است که برای یک رهبر، ضرورت است؛ ویژگیهای مذکور، قرار ذیل است:
ویژگی یکم؛ تمکین
نخستین ویژگی یک رهبر، توانایی اجرایی وی برای تحقّق اهداف مطلوب است؛ لذا در آغاز قصهی وی آمده است: «إِنَّا مَكَّنَّا لَهُ فِی الْأَرْضِ/ ما به او در زمین قدرت و حكومت دادیم» [کهف: ٨٤]
انسان، آفریدهی مطلوب خدا است، او را آفرید تا معیار شرافت و عزت بوده و در نهاد او پدیدهی ارزندهی کرامت را به ودیعت نهاد؛ «وَلَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِي آدَمَ / ما آدميزادگان را (با اعطاء عقل، اراده، اختيار، نيروی پندار و گفتار و نوشتار، قامت راست، و...) گرامي داشتهايم» [اسراء:٧٠]. و تاج افتخار آفرین خلافت «إِنِّي جَاعِلٌ فِي الأَرْضِ خَلِيفَةً / من در زمين جانشينی بيافرينم (تا به آبادانی زمين بپردازد و آن زيبانگاری و نوآوری را كه برای زمين معيّن داشتهام
آنگاه که آزار و اذیت مشرکان مکّه بر پیامبر و یارانش شدت یافت و پیامبر - صلّی الله علیه وسلّم- به نوعی، از ایمان آوردن سران قریش در مکّه دلزده شد، در موسم حج دعوت خویش را به قبایل عدیدهای از عربها عرضه نمود و از ایشان خواست تا او را با ایمان آوردن خود مورد حمایت قرار داده و کمکش کنند تا رسالت پروردگارش را به جهانیان برساند و در مقابل بهترین پاداش - که همانا جنّت است- را فرا چنگ آورند.
اسلام دینی است که به اساس کرامت انسانی، همهی انسانها را با هم مساوی و از حقوق انسانیِ برابر، برخوردار نموده است. و فخر فروشی، خود پسندی و خود برتربینی و تکبّر را از ایشان نمیپسندد؛ تا باشد همگان به پاس ارزِ انسانیتِ خویش، از مزایای آن استفاده برده و زندگی را به نیکویی سپری نمایند. و در آخرت هر یک بنا بر آنچه عمل نموده است، پاداش خویش را از خوب و بد، به دست آوَرد.
الله متعال در این بین انسانهایی را که با معیتِ کرامتِ انسانی خویش، ندای پیامبران و فرستاده شدگان او را لبیک گفته و سرِ تسلیم در آستانهی دین او خم نموده
کپی رایت © 1401 پیام اصلاح . تمام حقوق وب سایت محفوظ است . طراحی و توسعه توسط شرکت برنامه نویسی روپَل